WSPIERAMY

EKO
NGO

TELEWIZJA WARMIŃSKO-MAZURSKIEJ OKRĘGOWEJ IZBY INŻYNIERÓW BUDOWNICTWA

  • Kopernik TV
  • TELEWIZJA WARMIŃSKO-MAZURSKIEJ OKRĘGOWEJ IZBY INŻY...

Kierunek Sukces - Depresja u dzieci i młodzieży

KOPERNIK.TV
Jakie są objawy depresji u dzieci i młodzieży? Wyjaśnia to Rafał Zieliński – psycholog i psychoterapeuta.

Depresja to smutek, cierpienie, ciemność i samotność. Dziś doświadcza jej wielu ludzi – zarówno dorosłych, jak i młodych. Mimo że mamy coraz większą świadomość tego, czym jest depresja, nadal występuje marginalizacja tego problemu. Tymczasem nie jest to kwestia chwilowego nastroju – problem jest poważny.

Na jakie objawy powinni zwrócić uwagę dorośli – rodzice? U dzieci depresja często nie ma takiego przebiegu, jak u dorosłych. Bardzo mylące może być zaburzenie zachowania, nasilenie trudnych zachowań. U dzieci ze zdiagnozowaną depresją może wystąpić na przykład ADHD lub inne zaburzenia lękowe. Nie zawsze objawem jest wycofanie – często może być to nasilenie trudnych, impulsywnych zachowań. Przede wszystkim rodzice powinni zwrócić uwagę na zmianę zachowania dziecka – unikanie kontaktów z domownikami, zamykanie się w pokoju, ucieczka w internet. Młodzi ludzie szukają w sieci kontaktów z rówieśnikami, którzy mają podobne problemy, co skutkuje wzajemnym napędzaniem negatywnych emocji.

Cały czas prowadzone są badania nad przyczyną depresji – z pewnością jest to bardzo złożony problem, a powodów może być wiele. Z pewnością to doświadczanie przemocy, traumatycznej sytuacji, zaniedbania, opuszczenia. Może to być kontekst rodzinny, kulturowy, problemy szkolne, czy także np. perfekcjonizm. Może mieć znaczenie to, czy w rodzinie ktoś chorował na jakieś choroby, miał zaburzenia psychiczne.

Przy zdiagnozowanej depresji kluczowa jest pomoc specjalisty. Dziecko nie poradzi sobie samodzielnie. Nie wolno odkładać konsultacji psychiatrycznej, warto wspierać się farmakoterapią w wielu postaciach depresji, a potem kontynuować pracę z psychoterapeutą. Niestety nie można określić, jak długo potrwa terapia – jest to sprawa indywidualna każdego pacjenta.